Obrazek by Kasia, co na nim widać, że już niedługo całkiem będziemy ścigać się po zmarszczkach. Zdzichy nie są złe, ale to góry mają moc kuszenia...
Ale co tam obrazek, wszak to kolarzyści są tym elementem zabawy, który tworzy jedyną w sobie, więc mocno niepowtarzalną atmosferę. Tak przed, w trakcie jak i po ścigu.
Natrafiłem w internatach na zeznania, które wykluły się po...

Stoi tak:
"Sektory za ciasne"
"Czas źle policzony"
"Makaron do dupy"
Te wypowiedzi, słuszne lub nie, wyszły spod z jednych palców.

Spod tych samych palców, na koniec... wyszedł taki, mniej więcej tekst...
"Ale żeby nikt nie pomyślał, że marudzę - było super"
Dla mnie hicior.


W związku z powyższym, nie wyrażam zgody na dalsze mnie rozśmieszanie, bo ponieważ od śmiechu, to o tutaj mnie boli...

Się namówiłem z kumplem, co On jest trochę hipsterem, na ciężki trening siłowy z niewielką kadencją. Przy okazji wydumaliśmy, iż na wiosnę należy dotrzeć klocki. W celu tym oraz ciężkości, przyciągnęliśmy klamki zipami (zwanymi także trytytkami). Tak nie całkiem, raczej do połowy.

Lekko nie było, ale założenia zostały zrealizowane. Klocki dotarte, siła zrobiona, kadencja niewielka, łyda wytopiona.
To tyle w temacie założeń treningowych, prócz których mieliśmy także założenia towarzyskie.

Zajechaliśmy z małą rewizytą do krasnala mego ulubionego. Czekał na nas, a jakże... wszak wysłaliśmy do On krótką wiadomość tekstową, iż zmierzamy. 


Ale... coś mi się wydaje, że musi poślizgnął się podczas wychodzenia spod prysznica i uderzył w tę świętą głowę.
Imaginujcie sobie, że powitał nas przebrany za Al Kaidę, Dżihada, islamskiego fundamentalistę, śniadego terrorystę i nieistniejący buk raczy wiedzieć kogo jeszcze.



Mam nadzieję, że wyrośnie z tego dżihadowania... chociaż może i płonną.
Ponoć kiedyś, gdy był dzieckiem, matka Jego osobista, Marika widząc, jak bawi się młotkiem i gwoździami (bo ojczym był stolarzę), rzekła: "Józek, weź zabierz mu to, bo jeszcze sobie te gwoździe w ręce powbija". Się okazało, że z zabaw gwoździoma jakoś nie wyrósł...



Na jednym z podjazdów spotkaliśmy bożą krówkę, która reagowała na "kici kici", co widać na obrazku.



Co powiecie na Zegarmistrza wyśpiewanego przez Anję?
 

Otwarcie sezonu wędkarskiego miało miejsce w Miękini, nieopodal Wrocka. Otwarcie, jak otwarcie... trochę nuda. intrygujące były natomiast przygody przedścigowe, w sensie że dzień wcześniej. Składem słusznym niezwykle zajechaliśmy do wspominanej wioski, mieliśmy rezerwację w hotelu siedmiogwiazdkowym Senator.
Poziom luksusu w sypialniach był wręcz onieśmielający...



Po nocy pełnej przygód i niespodziewanych zwrotów akcji, zastaliśmy podano nam poranny posiłek. Na śniadanie był szwedzki stół... smakował wyśmienicie.



I to koniec intrygujących sytuacji w Miękini, bo później był nudny ścig...





...po którym zawołali nas na pudło i rozdali nam pó har.

(foty ze ścigu nudnego oraz podjuma made by Elca)



Oraz Strava taki mi obrazek zarzuciła... cokolwiek to znaczy.

Zimową porą powymieniałem Specykowi śrubki, premżynki i inne linki także oraz powiecze w kołach. Dziś roztwarliśmy sezon jeżdżenia po nieasfalcie.



Było miło, dało się wyczuć przyjacielską atmosferę oraz wzajemny szacunek, a nawet coś na kształt zrozumienia. 
Specyk na nowych śrubkach działał znakomicie, nic się nie spsuło ani u mnie, ani u niego.



Tak jakoś się złożyło, iż a mianowicie z powodu wspomnianego roztwierania całkiem mej pamięci umknęło, że miałem być na Krakowskim, by manifestować swą głupotę, której mam w nadmiarze... niestety, czasu już nie cofnę.
Jarku, Antku, wybaczcie... ale jestem przekonany, że godnie mnie zastąpiliście w owym manifestowaniu. 


Ute Lemper... od czasu, gdy zaśpiewała Port of Amsterdam w duecie z I Muvrni mocno się lubimy.
Tutaj gościnnie u Rogera.

W moim telewizorze swój dzień miał kiedyś świstak.
Dziś, w moim mieście (i jego okolicach) swój dzień miał miał Wyra. Bezapelacyjnie, absolutnie, bezdyskusyjnie, z całą pewnością oraz na bank był to Jego wieki dzień. 
Brylował w każdej sytuacji, w każdym calu a także w każdej mijanej wiosce. Lokalne społeczności wspomnianych miejscowości wpadły w zbiorowy zachwyt i zapewne nie wygrzebią się z niego przez co najmniej kwartał.
Ale, co ja tu będę opisywał... słowa nie są w stanie oddać nawet kliku procent tego zjawiskowego zjawiska, jakim jest Wyra. Zatem... niechaj przemówią obrazy...

Ale... to było tylko preludium. Teraz będą hity...

Zauważcie, że Wyra zadawał dziś szyku po okolicznych wioskach w obuwiu wprost z tajnych laboratoriów NASA, National Geografic, Fronda, BSD, MI6 oraz PiS.
Ów model budów, to hybrydowe połączenie obuwia kolarzowsko pościgowego z butami do pływania, leżenia w trumnie, pielenie ogródka, brylowania podczas Saturday Night Fever oraz stepowania.
Obuwie wykonane jest z włókien bambusowych z dodatkiem jelita krokodyla, a klamry wyglądające na pierwszy rzut oka jak pospolite sznurowadła są zrobione z ultrawytrzymałego stopu metali kolorowych z przewagą koloru czarnego.
Buty, o ile testy zakończą się pozytywnie, trafią do sprzedaży w siódmym kwartale 2021 roku. Już zacznijcie odkładać szelesty, bo tanie raczej nie będą.

Warto także zwrócić baczną uwagę na mocno stylowe skarpety, które są istotnym przecież elementem stylówy. To model, swym wyglądem nawiązujący do najlepszych tradycji bikiniarskich. Ale wygląd to nie wszystko... te skarpety są nieprzemakalne, niepalne, nieśmierdzące, nieprzepuszczające porywów wiatru i oraz pieszych. Zawierają w sobie złote, srebrne oraz brązowe nitki, czyli są antybakteryjne oraz odporne na zarazki ospy, gruźlicy oraz rzeżączki. Będą dostępne w wersjach mini, czyli do kolan oraz maxi - do szyi.

Wyra, jako że to Jego dzień, zapragnął (a my wyraziliśmy zgodę) aby zaprezentował jedyny słuszny imydź prawdziwego faceta.
Drogie Panie, Szanowni Panowie... jako, że facetom metroseksualnym facetom mówimy stanowczo nie, przed Wami jedyny słuszny Wyra, wersja beta 2 wiking.

Wiem natomiast, że kamienica, w której mam zaszczyt sypiać oraz konsumować śniadanie i nie tylko zatrzęsła się w swych posadach i zaczęła chylić się ku upadkowi. Niechybnie upadek ów byłby spektakularny, a ja zostałbym bezdomnym gdyby nie... Wyra.
Ten zacny mąż bohatersko rzucił się na ratunek i siłą swą oraz godnością osobistą powstrzymał katastrofę... dzięki ci boziu, że zesłałaś na nas Wyrę.



Tak, to był niewątpliwie dzień Wyry. 
Następny taki za kilka miesięcy, bądźcie czujni.


Oraz posłuchajcie, a także popatrzcie... nowy całkiem wykon starej piochy.
Nie jest zły.

Taka okoliczność, a nawet dwie mnie dziś napotkali...
Jadę sobie ku Pjórowi windą (schodami dostać się tam nie sposób). Ruszam z poziomu -1 na 2. Winda zatrzymuje się na poziomie 1, wsiada kobieta z małym szkodnikiem, kobiet naciska -1, ale winda oczywiście jedzie w górę. Szkodnik pyta, dlaczego jedziemy do góry, jeśli chcemy na dół, na co matka, że nie ma pojęcia. Rzekłem więc, gwoli wyjaśnienia, że symbole strzałek "góra" oraz "dół", którymi oznaczone są przyciski na zewnątrz, są po to, by nacisnąć "dół" gdy zamierza się jechać w dół, a "góra" wówczas, gdy w przeciwnym kierunku. Gdy będzie się tej prostej zasady przestrzegać, to windy nie będą robiły psikusów. Na to szkodnik zapytał matki, czy to prawda... i usłyszał odpowiedź, że nie.

Druga okoliczność nastąpiła po około stu pięćdziesięciu minetach... wracałem - tym razem z poziomu 2 na -1. Na poziomie 0 wsiadła niewiasta tyleż młoda, co mocno niebrzydka, dzierżąc w dłoni kartę wstępu do Pure oraz z torbą sportową na ramieniu - założyłem więc, że zamierza jechać w górę... ale oczywiście przejechała się ze mną na poziom parkingu, czyli -1, co nie było aż tak męczące, biorąc pod uwagę, iż używała perfum o zapachu dość niepokojącym.
Założenie me okazało się być poprawnym, ponieważ a mianowicie dziewczę nie wysiadło. Tym razem nie opowiadałem o przyciskach, bo nikt nie pytał oraz mogłaby mi nie uwierzyć - mam w domu lustro więc wiem, że zaufania raczej nie wzbudzam.
Hmm... czy aby skumać zasadę działania owych przycisków, a co za tym idzie trajektorii poruszenia się wind, należy mieć IQ powyżej 151? 
Dziś, hmm... to nie był jakiś wyjątkowy dzień, dzień debila tak na przykład. Spotykam w owym miejscu geniuszy guzikowych nader często.

Nie, żeby mnie takie zachowanie jakoś szczególnie wkurwiało, raczej nieznacznie mnie irytuje. Niestety powoduje także dość smutną refleksję... żyję w kraju, w którym ilość myślących inaczej, przypadających na kilometr kwadratowy, jest przerażająco duża. 



Karma nie działa, nie istnieje.
Dobrych ludzi nie spotykają dobre rzeczy, dla złych los nie przygotował zestawu okrutnych kar. Powinniśmy jednakże czynić dobre rzeczy, bez względu na to, czy dostajemy coś w zamian, czy też nie. Etyka nie zna handlu, interesowności, czy też barteru.
Nie jesteśmy kupcami, a świat wokół nas, to nie stragan. Wielu z Was sądzi, że dając dobre rzeczy otrzymacie je z powrotem, więc opłaca się czynić dobrze.
Muszę Was zmartwić - nic w zamian nie otrzymacie... nic do Was nie wróci (no chyba, żeby komornik)... nie opłaca się więc być dobrym. Bo to nie kwestia rachunku zysków i strat. Czyń dobro bez względu na wszystko, ot tak... po prostu.


A gdybyście mieli kaprys i chlelibyście wprowadzić do organizmu - poprzez otwór gębowy - hambugsa z bifem oraz zamieszkiwali niedaleko od ja, to bardziej Was przekonuje Zdrowa Krowa czy Korova?


Taki dziś trashmetalowy wykon...