Nieśmiało wyszedłem z mroków kręcenia bez kasku. Wpierw mentalni, po chwili całkiem już fizycznie. Nałożyłem na swe ponętne ciało kilka warstw magicznej odzieży... a to coś odprowadzającego pot, a to coś przepuszczającego wiatr z lewej do prawej, a po północy z prawej do lewej, jakieś termo bla bla, nakrycie głowy przecież też niezwyczajne oraz nieistniejący bóg raczy wiedzieć, co jeszcze. Wspólnym mianownikiem tych ciuchów jest to, że wszystkie są zaczarowane, mają specjalne zadania, a marketingowcy wcisnęli mi ten cały kit, bo ponoć musiałem to mieć.  
Boję się myśleć, jak kilkanaście lat temu ego ludzie robili sport czy też inne kolarstwo... nie mając tych wszystkich wynalazków.



Po kilkuset chwilach kręcenia przypomniałem sobie o jeszcze jednym wynalazku, dzięki któremu to przypomnieniu sobie, postawiłem pytanie, na które nie znajduję wciąż odpowiedzi: "Jak ludzkość przetrwała mroczne czasy sprzed wynalezienia tego gadżetu?" Przeraziłem się około 12% mocniej niźli przerażam się na widok kanara, gdy jadę bez biletu autobusem komunikacji miejskiej. Skonstatowałem, że nie sprawdziłem jakości dziś powietrza, co je zasysam do płuc swych zacnych. W czasach wszechobecnego smogowego pierdolca jest to duże niedopatrzenie, by nie rzec, że żenujące zaniechanie.



Dobyłem zatem urządzenia, co czasem też z niego dzwonię, połączyłem się z internatem i dokonałem tego, czego dokonać powinienem przed pierwszym porannym wdechem...



Mało się na tych czarach wyznaję, ale pomyślałem, że tragedii raczej nie ma. Biorac poprawkę na to, że nie zawsze to, co pomyślę jest rzeczywistością, na wszelki wypadek przestałem oddychać. 
Ostatnie dwanaście kilometrów zrobiłem na jednym wdechu. 



Zauważywszy, że na feju zapanował nowy trend - robienie sobie selfiaków z masce przeciw smokom -  postanowiłem i ja taką nabyć. Już oczyma wyobraźni wybierałem kolor, fason i zapach... ale przypomniałem sobie, że przecież mam maskę.
Własną. 
Od dnia narodzin niezmiennie tę samą.
Dość sympatyczną.
Nie będę jej zasłaniał przecież jakąś podróbą.



~

David Draiman, wokal grupy Disturbed. Ostatnio można było usłyszeć Jego interpretację The Sound Of Silence... pewnie znacie.
I pewnie podobałosięwam.
To teraz posłuchajcie tego samego wykonu.. bez instrumentów.
Bardzo.