Nadszedł Cres naszego tutaj pobytu, niestety. Powrócimy bak nazad do krainy dymiących kominów. Spodziewajcie się nas jutro.
Tymczasem dziś oraz z pewnym rosss rzewnieniem żegnaliśmy się. Z miejscową ludnością, Adriatykiem gorącym, pizzami, zmarszczkami oraz florą.



Podczas czynienia owych rozczulających gestów zostaliśmy napadnięci a także znienacka. Napadła na nas miejscowa fauna w postaci wonsza strażackiego, a nawet syczącego. 



Najedliśmy się strachu, a później lodów. Czekoladowych. Ledwo uszliśmy z życiem i w całości.



Pomimo tej mrożącej krew w żyłach (i tętnicach) przygody zawitamy tutaj za rock. 
Absokurwalutnie.


Statystycznie, ekonomicznie oraz miejscami ezoterycznie wyglądało to tak...

557 kilometrów
24 godziny i 43 minety w siodle
8550 metrów w pionie... prawie Qomolangma

Jednym słowem (a nawet trzema) to wstyd i hańba.

~

Taaaak... a właściwie to nie.
Czołowi zawodnicy GTA nie zdobyli dziś Vojaka, bo ponieważ, a mianowicie okazało się, że ów szczyt jest nieczynny z powodu, że zamknięty.
Jutro mają otworzyć (ponoć po remoncie, czy też fejslifyingu).
Zatem... do zobaczenia jutro oraz tamże.
A tymczasem, dziś zrobiliśmy rozgrzewkę, podczas której miejsce miała taka oto zatrważająca sytuacja.

Dotarliśmy dziś do Hum. 
W sensie, że nie wszyscy, bo ja na ten przykład nie. Chyba nie, bo mogło się zdarzyć, iż że a mianowicie nie zauważyłem. Bo wzrok już nie ten oraz Hum to... hmm, najmniejsze jest miasto na świecie. I żeby nie było - na całym świecie.



Poza tym ćwiczyliśmy zjazdy, podjazdy oraz jazdę w pociągu. W sensie, że w przedziale bagażowym.

Jest sobie na Istrii takie miasteczko... Zminj. Charakteryzuje się ono po pierwsze ślicznymi tambylcami przesiadującymi w knajpie, po drugie niezłymi ciostkami w piekarni na przeciw kościoła, a po trzecie i najważniejsze w tej miejscowości ścierają się.
Prądy. 
Takie atmo sferyczne. Ponoć arktyczny z południowo eskimoskim. Gdy na półwyspie temperatura oscyluje w okolicach 17 stopni, to tam jest 3,5 czyli zimno lub bardzo zimno. Nie inaczej było dziś, 
Przeżyliśmy. Raczej.



~

Butoniga.
Nie ma pewności, ale istnieje duże prawdopodobieństwo, że była to ostatnia chorwacka jazda w tym rocku....


Plotka mówi, że całkiem miło się zjeżdżało...


Kawa smakowała tak, jak powinna smakować, aczkolwiek tamtejsze podwójne espresso niektórym przesłoniło ostrość widzenia...





Tak czy siak, Porec 2016 przeszedł do historii. 



W skrócie oraz w sumie było tak...

- Ada
- osiem dni kręcenia
- Anja
- 557 km
- Natalia
- kilka porannych kaw
- Wierzba
- 25 godzin i 37 minet
- Romek
- 9129 metrów w pionie
- Śledziu
- kanapki mocy
- Tiff
- Anioły i Demony
- Stasiek
- jeden dzień regge hyh
- Buła
- moi

W sumie pstryknięto około 800 zdjęć... z czego sam Buła zrobił 1316.
Zatem zacznijmy best of the best...


Dnia pierwszego wdrapaliśmy się na sam szczyt (sławy oczywiście), by spojrzeć za horyzont oraz co nas czeka...







Atrakcji okazało się być tyle, że czym prędzej wyjechaliśmy im na spotkanie... a nawet na kilka spotkań.




Spotkania okazały się być nieźle rockujące. Na przyszłość także.

 

Jeździliśmy tu i tam, we mgle, w deszczu, podczas zamieci śnieżnej... ale wciąż i niezmiennie z pogodą ducha oraz pełni wiary i nadziei.
Nadzieja okazała się nie być płonna i... jedna z nas, a zarazem najważniejsza, o romantycznym imieniu Ada, dotarła była aż do linii brzegowej. Tym samym cel operacji "Porec 2016" został osiągnięty.



Ale.
Poza kręceniem oraz kilometrów działo się jeszcze to a w porywach nawet owo. Uchylę zatem rąbka tajemnicy...





Zawiązała się Samozwańcza Spontaniczna Sekcja Morsująca (to podobnie jak kiedyś zawiązała się SSSŚ - są tacy co pamiętajo), pod dowództwem Śledzia. To jacyś dziwni są ludzie, wchodzą do wody, która ma kilka stopni, by sobie w niej pomarznąć przez kilka minet... nie kumam tej gry, ale może wszystko przede mną?



Jednakże zanim weszli czynili różne hece i facecje... najczęściej w rytm muzy. Na powyższym obrazku widać, że mocno polubili ten oto kawałek:

Jak powszechnie wiadomo, Adriatyk to ocean gorący... i w takiej właśnie atmosferze powstała spóła, o której będzie głośno, albo bardzo głośno. 
To ludziki podskakujące na obrazkach powyżej - Natali & Buła. Para owa wystartuje w kategorii Mix w tegorocznej edycji Sudety MTB Challenge. 
To pierwszy przeciek na ten temat - od dziś rywale mogą zaczynać drżeć.

Z finiszerzycą zdjęcie każdy pożądał mieć... tu akurat my, ale po chwili podeszli miejscowi, całowali Anję po rękach, padali do stóp, chcieli się przytulać, o autografy dla wnuków prosili i takie tam... popularność bywa męcząca. Udało nam się jakoś stamtąd wyrwać, zanim przyjechał wóz transmisyjny ogólnokrajowej telewizji.

Nawet miejscowy krasnal - kuzyn tego, którego po świecie woziła kumpela Amelii, pożądał pamiątkę sobie z nami uczynić. Nie odmówiliśmy. 

...i to był ostatni akt, jaki był uprzejmy zarejestrować aparat do robienia obrazków. 
Później się działo.


Towarzyszyła nam oczywiście, dnia każdego, muza.
Z akcentem na...

...to tylko pudło naszej wszechlisty. Na co dzień, a jakże, towarzyszyło nam najbardziej rockujące radio na świecie - Antyradio, przeplatane od czasu do czasu trójkowym chillout'em...

Będąc tu (w przeciwieństwie do bycia tam), nie mogła nas ominąć miejscowa atrakcja czyli Cres. Połączyliśmy go z Krk, Rjeką oraz szczytowaliśmy na sam koniec u Sv. Jeleny. 
Jelenie podobało się niezmiernie, więc powtórzyliśmy tę ekscytującą czynność i zrobiliśmy jej orgazm po raz wtóry, co może już ocierać się o wielokrotny...

Chronologicznie wyglądało to tak...
Na promie zamierzaliśmy zadawać szyku reklamówką z Biedry, ale dostępna była tylko z Lidla...

Będąc na wyspie, parzyliśmy drugiego brzegu oraz końca tej drogi przez mękę. W związku z tym narodził się pomysł doskonały, istotą którego było to, by na drugim już brzegu posiedzieć w knajpie i poczekać... na lepszy czas, trzęsienie ziemi lub też oklaski. Niestety, okazało się, że jesteśmy ludźmi małej wiary i nie czekając na rzeczone atrakcje udaliśmy się w dalszą podróż...

Podróż owa, czyli dalsza nie była taka znów zła... bo ponieważ, jak powszechnie wiadomo, podróż musi zostać odbyta, a nam udało się ją odbycić w podskokach. 

...i udaliśmy się w składzie Ich Troje, Załoga G (to od pubktu G), Trzech Muszkieterów oraz Natalia, Buła i ja, by zrobić dobrze świętej Jelenie.
Jelena była wniebowzięta, a nawet delikatnie rozedrgana, co - jak widać - nam także przysporzyło odrobinę radości...

Dziś zacna drużyna z pierścienia udała się na degustację ciasteczek do nieopodal położonej, malowniczej miejscowości.

Wyjątkowość tego miejsca objawiała się przede wszystkim dziwnymi cyferkami na termometrze... sześć stopni, tak na przykład.
Tuż po wyjeździe z miasteczka Žminj, bo o nim mowa, temperatura wzrosła do jedenastu.