69

Piątek, 17 maja 2013 · dodano: 18.05.2013 | Komentarze 5

~

Wczoraj, w jedynej słusznej stacji radiowej rzekli byli, iż otwarto uroczyście sieć śmieszek rowerowych oplatających zacne miasto, w którym sobie mieszkam. Nie mogłem tego nie sprawdzić.
Zaprosiłem więc Szpeca na przejażdżkę owymi ścieżkami. Nie było źle, nie było też łatwo... ledwo dotarłem bak.
Poniżej kilka obrazków z tej trudnej eskapady. Proszę nie mylić tego z trasami cyklu Mazovia czy tez inna Skandia. Ja wiem, że wyglądają podobnie, ale to naprawdę są śmieszki rowerowe wokół Gliwic.









Jutro ścig w Złotym... w związku ze zmęczeniem na owych śmieszkach, może zdarzyć się tak, że nie stanę pudle.


Najwspanialszymi kochankami na Ziemi byliby niewątpliwie Mellius i Gretelina, których czysty, namiętny i rozdzierający serca romans zapisałby się płomiennymi zgłoskami na kartach historii, gdyby nie fakt, że niewyjaśnionym zrządzeniem losu urodzili się w odstępie dwustu lat i na różnych kontynentach.

~

Wieczorek zapoznawczy

Środa, 15 maja 2013 · dodano: 16.05.2013 | Komentarze 0

~

Od 2006 roku, na ścigach złapałem kapcia (po polsku), czyli panę (po naszemu)... dwa (słownie dwa) razy. Why tak rzadko? Ot takie tam sposoby, za niewielki pieniądz mogę zdradzić.
Ale... najwięcej kapci łapię stacjonarnie. Ot, idę do piwnicy po sprzęta... kapeć. Wiozę go autem, wyciągam... kapeć.
Nie inaczej było wczoraj, a że kilka kilometrów zamierzałem ukręcić wieczorową porą, wyliczyłem więc o której ruszyć, by nie wracać po zmroku. Bo boję się sam oraz po ciemku...



Oczywistym jest, że w tej sytuacji, po wyjęciu sprzętu z kara okazało się, że mam panę. Być tak może, iż to z powodu, że bik cały dzień mieszkał sobie w aucie, a z racji słońca, temperatura tam była zacna.
Tak czy siak wróciłem po zmroku, sam. A właściwie to prawie sam, bo ze strachem.

Mam podejrzenia, że to było ukartowane. Zauważmy, że:
- wokół parkingu było dużo brzóz
- nieopodal dal się słyszeć niepokojący dźwięk, coś jakby wystrzał
- trzy osoby, które również parkowały na tym parkingu, odjechały całkiem żywe

Panie Antoni, jeśli Pan czyta... a skądinąd wiem, że tak, bardzo proszę się tym zająć. Nie może być tak, że ktoś dybie na moje powietrze (a może hel) w oponach.




[lokowanie produktu]

Wkurzają Was zaparowane szkła okularów? Mnie już nie, rozwiązałem ten problem. Słyszeliście o Microclair? Nie?
No to zobaczcie.

[koniec lokowania produktu]



Istnieją ludzie, którzy rodzą się z instynktowną wiarą, że wszechświat jest wytłumaczalny.

~

Zmruż oczy

Czwartek, 9 maja 2013 · dodano: 09.05.2013 | Komentarze 2

~

Takie tam przyzwyczajanie oczu do żółtego przed sobotą.





...i te, które kiedyś dawno temu, gdy byłaś małą dziewczynką, podrapał kot.

~

Zero

Środa, 8 maja 2013 · dodano: 08.05.2013 | Komentarze 0

~

Obrazek murowany taki wygrzebałem...





Nie wiem, jaka broń będzie użyta w trzeciej wojnie światowej, ale czwarta będzie na kije i kamienie.

~

Blask fantastyczny

Sobota, 4 maja 2013 · dodano: 04.05.2013 | Komentarze 0

~

Odrobinę nuży mnie to ciągłe wygrywanie...





Najważniejsze we wspomnieniach jest to, żeby mieć się gdzie zatrzymać i tam je wspominać.

~

Albuquerque

Niedziela, 28 kwietnia 2013 · dodano: 28.04.2013 | Komentarze 0

~

Są takie płyty, które wykraczają poza zwyczajne pojmowanie muzyki. To nie są tylko te ponadczasowe płyty, których nie można nie znać, o których każdy słyszał (niekoniecznie znając kawałki, jakie na nich są). To nie te krążki, które tygodniami okupowały najbardziej znane światowe listy przebojów, czy innych topów.
Jedną z takich płyt jest z pewnością krążek Tangerine Dream "Livemiles". Są na niej dwa kawałki, na stronie A zapis fragmentu koncertu w Albuquerque, na drugiej stronie fragment koncertu w Berlinie. Wydaj mi się, że strona A jest odrobinę lepsza, ale mogę się mylić...
Jeśli lubicie dźwięki, to należy mieć ten winyl w swojej kolekcji.




Euforia jest parodią radości.

~

Mardi Gras

Środa, 24 kwietnia 2013 · dodano: 24.04.2013 | Komentarze 1

~

Dzień po dniu, tydzień po tygodniu, godzina za godziną mozolnie jeżdżę na rowerze, realizując jakieś zakręcone plany i tajemnicze zadania. Gdyby nie kontrakt i fakt, że jakoś muszę zarabiać na życie, to pewnie rzuciłbym ten rower w diabły, czy też z mostu.
A propos... why akurat w diabły, a nie w anioły?



Tak czy inaczej, dziś w planie miałem doskonalenie sztuki jeżdżenia w pociągu. No to udałem się na pobliskie torowisko, by się pod jakiś podczepić. Czekałem i czekałem i dla odmiany, czekałem.
Niestety... albo tędy nie jeżdżą, albo był jakiś strajk pielęgniarek czy innych, którym się wydaje, że są ważni.



Zniechęcony kroki swe, a może depnięcia skierowałem ku brzegowi, w nadziei napotkania jakiejś butelki wyrzuconej przez fale, a zawierającej tajemną mapę Twego ciała.
Niestety, fale podobnie jak i pociągi postanowiły mieć mnie dupie i nic nie wyrzuciły.
Zdegustowany udałem się bak nazad do hom i zjadłem kanapkę z tuńczykiem.



Brak pościgu nie jest żadnym powodem do przerwania ucieczki.

~

Wsysanie

Poniedziałek, 22 kwietnia 2013 · dodano: 22.04.2013 | Komentarze 11

~

Różni tacy wmawiają mi, że szosa też jest fajna, że szoosa jest kobietą, że prawdziwe kolarstwo, to szosa i tak dalej i tak dalej...

A mnie jakoś nie wsysło. Mejby wszystko jeszcze przede mną...
No owszem jeżdżę czasem. Da się szybciej dojechać gdzieś tam... można pokręcić asfaltem, gdy w terenie jeszcze śnieg... ale żebym miał się ekscytować? No jakoś niekoniecznie.
A może są jakieś inne plusy dodatnie, których nie dostrzegam?



Lubił czerń. Pasowała prawie do wszystkiego. A prędzej czy później pasowała już do wszystkiego bez wyjątku.

~

Odpust

Niedziela, 21 kwietnia 2013 · dodano: 21.04.2013 | Komentarze 4

~

Jako, że mam blisko końca, to różni tacy wmawiają mi, że powinienem się z bozią przeprosić. Albo ona ze mną... dokładnie nie pamiętam.

Tak czy siak, jadąc dziś stąd do tam, napotkaliśmy odpust. Pogrzebałem w swej starczej pamięci i wyszło mi, że taki odpust to bozia daje. Właściwie to koleś przebrany w czarną sukienkę, ale w imieniu bozi. Ponoć za pieniądz, ale to może być plotka...



No to zatrzymaliśmy się i za całe dwanaście złotych nabyliśmy ciostek odpustowych, które grupowo, ze smakiem oraz obscenicznym oblizywaniem warg, zeżarliśmy.

Odpust zdecydowanie przypadł mi do gustu... aczkolwiek, za często nie powinienem uczestniczyć w takiej ceremonii. Po dłuższym namyśle wyszło mi, że waga startowa ważniejsza jest niźli bozia i jej ciostka.




Moja ulubiona część Bibli to ta, gdzie Bóg daje ludziom wolną wolę, a następnie zabija ich za to, że nie postępowali tak, jak on chciał.

~

Rooz modlony

Sobota, 20 kwietnia 2013 · dodano: 20.04.2013 | Komentarze 2

~

Ambrose Bierce (nie mówcie mi, że nie wiecie hó zacz) powiedział był, że modlić się, to jak prosić o to, by prawa natury zostały na czas pewien zawieszone w interesie osobnika wnoszącego modły, który, jak sam przyznaje... nie jest tego godzien.

Będąc młodym sceptykiem, nie wierzę na słowo, na słowo honoru, na słowo - klucz oraz na oto słowo boże amen.
Postanowiłem sprawdzić, czy Ambrose się czasem nie pomylił.
Jako świadka jehowy, oraz owego sprawdzania, powołałem Darka. Darek prezentuje się zacnie...



Miejsce doświadczenia, które zamierzałem przeprowadzić, nie mogło być byle jakie i byle gdzie... nie wyobrażam sobie na ten przykład, aby to było przy śmietniku lub w pobliskim burdelu...
Wybraliśmy górę, onegdaj zwaną Chełmską, a teraz Świętej Anny. Swoją drogą, w tym śmiesznym kraju, za czas jakiś wszystko będzie święte, albo przynajmniej błogosławione... święty przystanek tramwajowy, błogosławiony warzywniak na rogu - czyż to nie brzmi przepięknie?

Jechaliśmy z Darkiem ścieżkami, z początku miłymi i w miarę suchymi, by będąc coraz bliżej celu doświadczać przyjemności mania błotnych maseczek...



Tuż przed celem naszego docierania pojawiły się schody. Nie jestem pewien, ale istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że były to schody do nieba. W związku z tym pokonaliśmy je w kierunku przeciwnym, ponieważ a mianowicie nie chcemy do nieba.



Po kilku średnich chwilach byliśmy na miejscu.
Hmm... pojawił się niewielki problem. Należało nawymyślać, o co by się tu pomodlić, by skutecznie sprawdzić przytoczoną tezę Ambrose'a.
O to, by wojen na świecie nie było? Eee... a co by pokazywali w telewizorze?
Może, by głodu na świecie nie było? A na czym by trzepały kasę wszelkiej maści organizacje humanitarne?
O to by posła Macierewicza zamknięto w pokoju wyłożonym gąbką oraz bez klamek? A z czego śmiało by się pół Europy (drugie pół nie wykrzywia twarzy w dziwnym grymasie, ponieważ nie ma poczucia humoru).

Wydumałem...



Pomodliłem się (w miejscu, gdzie zazwyczaj się modlę) o coś mało ważnego... by w drodze powrotnej nie było błota.
Okazało się, że Ambrose raczył się mylić. Darek świadkiem.



Śmierć (Śmierdź), zwany również przez niektórych antropomorficzną personifikacją, jest wbrew pozorom rodzaju męskiego i mówi DUŻYMI LITERAMI. Chce za wszelką cenę poznać przyjemności śmiertelników. Lubi koty. Jego główny cel: pozbawić Cię głowy i innych wnętrzności w celu poznania anatomii człowieka. Jego ulubione narzędzie: kosa. W czasie wolnym zajmuje się gotowaniem oraz pozowaniem do okładek albumów Children of Bo(re)dom. Nadejście Śmierci jest trzecią pewną rzeczą na świecie, poza płaceniem podatków i Kevinem Samym w Domu w każde święta. Nie wierzy w św. Mikołaja, ani nie pierze skarpetek (dlatego nie dostaje prezentów). Śmierć ma kosę, bo uważa, że to fajne narzędzie do obierania ziemniaków tudzież cięcia głów.

~