Pure MTB to ściema

Wtorek, 18 czerwca 2013 · dodano: 18.06.2013 | Komentarze 33

~

Jakże to tak? Że niby nie ma czegoś takiego jak Pure MTB?
Ano nie ma...

Po karpackiej edycji MTB Maratonu rozgorzały na nowo dyskusje o tym czym jest, a czym powinno być MTB, dlaczego z Pucharu Polski odbywającego się w ramach cyklu Skandia, zrobiono ponurą komedię, oraz co na to wszystko tak zwani czołowi polscy zawodnicy.
Dyskusje, jak co roku, przetoczyły się przez fejsbóki, fora dyskusyjne związane z MTB, portale poświęcone kolarstwu... i co?
Ano nic. Be zamian. No może poza takim kwiatkiem, że MTB News... zmienił ten tekst, na hmmm... łagodniejszy. Dlaczego? W imię pokoju i bycia obiektywnym portalem? No brawo. Może już czas najwyższy pisać, jak jest naprawdę, miast stroić się w szaty niezależności?

Wspominane wyżej dyskusje powracają dość regularnie i pewnie powracać będą. Rzygam już nimi. Kiedyś się przejmowałem i naiwnie myślałem, że jeśli środowisko jest przeciw ośmieszaniu rodzimego MTB, jeśli znaczące portale są przeciw i jeśli normalnie myślący zawodnicy są przeciw, to coś się zmieni.
Gówno, Szanowni Państwo, się zmieni. Klika, decydująca o tym, by z rodzimego MTB zrobić farsę ma się dobrze i kasa im się zgadza. Po co więc mają cokolwiek zmieniać?
Przecież przeciętny rodak nie ma pojęcia o tym wszystkim, o czym wie środowisko, więc można mu spokojnie wciskać ciemnotę, że na Skandii odbywa się wyścig MTB i że ma on rangę mistrzowską... telewizja powtórzy tę bzdurę, sponsorzy półzawodowych grup zobaczą na srebrnym ekranie przez kilka sekund koszulki ze swoim logo... i tak to się kręci.

Jest taki utwór muzyczny, zwany piosenką, grany przez Strachy Na Lachy... padają w nim słowa "Żyję w kraju, w którym wszyscy chcą mnie zrobić w chuja. Za moją kasę".
To, niestety, mocno prawdziwe słowa. I wybaczcie, że Grabaż używa słowa "kasę".

I co? I nic... dziadostwo, chęć zysku, małostkowość oraz patrzenie nie dalej niż na czubek własnego nosa, kolejny raz zwyciężają.
Nie ma sensu walczyć z tą patologią. Należy nią pogardzać.

A co na to tak zwani czołowi zawodnicy walczący o - przepraszam za wyrażenie - tytuł mistrza kraju w langodziastowie MTB? Ano jak zwykle... im też kasa się jakoś tam zgadza, więc stają w obronie tej degrengolady. Oni, ci zawodnicy, w całym tym chorym układzie, są najtańszym elementem, możni kupują ich za trzydzieści, a nawet mniej srebrników.

Ej, Wy... zawodowcy od ścigów po parkach... przypomnijcie sobie czasy, gdy jeździliście MTB. Osiągaliście sukcesy, amatorzy patrzyli na Was z szacunkiem.
Nie jest Wam żal tamtych czasów? Nie macie wyrzutów? Wiem... każdy ma swoją cenę, ale... za kilka groszy dać się tak podeptać? Wstyd.

Pure MTB?
Nie ma czegoś takiego.
Są góry, epickie trasy, wyzwania przesuwające granice własnych możliwości...
To jest właśnie MTB, bo ono jest jedno, nie ma pure MTB i nie pure MTB.
To, co się dzieje w parkach pomiędzy alejkami, jest zwykłym dziadostwem, więc nie może być MTB, niezależnie od tego jak często organizatorzy tych parodii i Mistrzowie Polski tam jeżdżący będą powtarzali, że jest inaczej. Zaklinanie rzeczywistości nie zmieni faktów.

Obawiam się, że mogę nie doczekać zmian, a przecież nad grobem nie stoję. Chyba nie.

Wygrzebałem jeszcze kilka obrazków z Karpacza. Może parkowi Mistrzowie Polski, patrząc na niektóre, doświadczą czegoś na kształt refleksji i jeśli już uczestniczą w tej hucpie, bo się sprzedali, to może zamiast bezsensownie bronić swego stanowiska, zdobędą się na odrobinę szczerości i...


(fot. BikeLife)



Jakub Krzyżak zrobił mini z buta. Biegnąc, zajął 17 miejsce open wśród kolarzy (fot. BikeLife)



...a twardziele jadą (fot. BikeLife)



Inni twardziele próbują...



...a jeszcze innym się udaje


Marcin in action, ja w roli mistrza drugiego planu


Zapraszam także do przeczytania tekstu Czarnej - etatowej już komentatorki karpackich edycji :)



Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

~