Nagrobek

Piątek, 4 stycznia 2013 · dodano: 07.01.2013 | Komentarze 2

~

Świat, jak powszechnie wiadomo, jest pełen dziwnych ludzi... jako, że niestety jestem cząstką tego świata, to niewątpliwie także jestem normalny inaczej. Justyna mawia, że z edycji kolekcjonerskiej, alejakoś nie wierzę w Jej słowa.
W mało co wierzę.
Ostatnio zdarzyło mi się spotkać ludka, który wykupił sobie miejsce na cmentarzysku, wybudował nagrobek opisany swoim nazwiskiem i datą narodzin. Brakuje ofcoś daty zejścia, ale to tylko stan przejściowy.

Spowodował ów ludek, iż skonstatowałem, że należy zadbać o własne zwłoki, zamiast pozostawiać to rękach nie zawsze odpowiedzialnych, tak zwanych bliskich. Wzdrugam się na samą myśl, że mogliby zawołać na ten przykład faceta w sukience by nade mną odprawiał jakieś gusła. Brzydzę się także robakami i o mdłości przyprawia mnie fakt, że mogliby mnie zakopać. A gdybym tak na ten przykład był w stanie śmierci zwanej kliniczną i ocknął się wśród robactwa, niczym Piotr ksiądz Skarga, albo Panna Młoda z Kill Billa? Ona wprawdzie sobie wyszła, ale Piotrek już nie...

W związku z tym obmyśliłem chytry plan... zakłada on oddanie truchła w ręce młodych i powabnych studentek medycyny. Niestety, jest to uwarunkowane między innymi stanem zwłok i innymi takimi, których przewidzieć nie sposób. Wydumałem więc plan awaryjny. Także chytry, czyli spalenie śmierdzących pozostałości. Tak, czy siak nagrobka nie przewiduję. Być tak się zdarzyć też może, a nawet na pewno się zdarzy, iż a mianowicie pozostanie omly tabliczka.
Pamiątkowa, a jakże.

Byłem kilka razy na cmentarzyku i zawsze wzruszały mnie niezmiernie obrazki, zwane zdjęciami, umieszczane na nagrobkach własnie. Postanowiłem, iż na mojej tabliczce także poproszę.

W tym celu udałem się do fotografa i poprosiłem o zrobienie zdjęcia na nagrobek.
Wyszło, wydaje mi się, że całkiem nieźle z lekką nutką dekadenckiej pornografii...




Był sobie kiedyś taki niegłupi ludzik, się nazywał Arthur Schopenhauer... zażyczył sobie, by na Jego nagrobku napisać "Leżę w grobie. Polecam."


Oraz żarty na bok, teraz wieści gminne i inne...
Pamiętacie Fila? Gdy my zmagaliśmy się z coraz krótszymi, październikowymi dniami, On poleciał grzać dupsko do Australii...
Fil, wielki fan oraz triumfator kilku znaczących etapówek, zapewne pod wpływem nadmiaru endorfin, postanowił podzielić się ze światem mrocznymi zakamarkami swej duszy i... napoczął pisać bloga. Napoczęcie zostało przyjęte w środowisku ze zrozumiałym zrozumieniem oraz brzmi obiecująco. Czytajcie z wypiekoma na twarzach, sąsiadkami na kolanach oraz nadzieją, że to pisanie Mu nie przejdzie.





Każdy człowiek powinien postrzegać siebie jako istotę , której istnienie jest konieczne.

~