Charlie i fabryka czekolady

Czwartek, 29 grudnia 2011 · dodano: 29.12.2011 | Komentarze 2

~

Święta, co już byli, w magiczny sposób sprawiły, że dobroć wszelaka tryska z mojego, jakże ubogiego, środka. Gdzieś się owa dobroć zagnieździła podstępnie pomiędzy dwunastnicą, a wątrobą i sobie wylatywa każdą porą mego ciała oraz dnia i nocy, zupełnie nic sobie nie robiąc z tego, że sobie nie życzę.

W związku z tym wytryskiwaniem czynię rzeczy dziwaczne, zupełnie do mnie nie przystające. Ukłoniłem się sąsiadowi, nie kopnąłem psa, prowadząc kara zatrzymałem się i przepuściłem pieszego, nie ukradłem nic w spożywczaku na rogu oraz wszystkim wybaczyłem ich grzechy... z pierworodnym włącznie.

Jak tak dalej pójdzie, to się znienawidzę i przestanę się do siebie odzywać.

Pochłonięty rozważaniami nad różnymi wariantami wyjścia z tego impasu, wsiadłem do windy, co ona jedzie do Pjóra. Wraz ze mną wsiadł ktoś jeszcze, ale zrazu nie zwróciłem uwagi, kto zacz.
Pomiędzy pierwszym, a drugim piętrem podniosłem wzrok i... tak! To nieprawdopodobne, przetarłem oczy... i nieprawdopodobne okazało się być jeszcze bardziej nieprawdopodobnym.
W jednej windzie ze mną jechał... Willy Wonka. Tak, ten Willy Wonka. Ten, który ma fabrykę czekolady.
Spojrzałem na pulsometr... 176.

Po chwili Willy odezwał się ludzkim głosem:

- Helou, sufa, co się tak gapisz? Coś nie tak? O co chodzi?
- Eee... a skąd wiesz, kim jestem? - wydukałem.
- No jak skąd? Zawsze wiedziałam, jarałeś jakieś liście?

Hmm... why Willy używa, mówiąc o sobie, rodzaju żeńskiego? Zmienia płeć? Terapia hormonalna?... się zastanawiałem. Coś mi tu nie halo...
Przetarłem swe śliczne, błękitne oczy, po czym je mocno wytrzeszczyłem i ujrzałem... ojacie, to nie Willy omly Małgośka_Mówią_Mi.
Nooo... szmat, a nawet półtorej szmaty czasu się nie widzieliśmy. W sensie, że w windzie, bo poza to i owszem. No to mogłem się pomylić, conie?

Się okazało, że Małgośka, w szampańskim nastroju, udawa się windą do góry, by wziąć sobie udział w spiningu u Pjóra. Udaliśmy się więc wspólnie, razem oraz zbiorowo.
Zabawy było co nie miara, a nawet co nie dwie miary.



Na koniec uknuliśmy bardzo chytry plan. A mianowicie, że w sobotę sylwestrową zbiórka jest o 10:00 na Radiowej i udajemy się do Łączy last raz, w tym rocku. W Łączy spożyjemy grzańca na ciepło i powrócimy z tarczą bak nazad, by zdążyć zrobić manikir, pedikir, mejkóp, wbić się w jakieś kiecki i udać się na bale sylwestrowe. Mój odbędzie się w worku...

Przy okazji... pozdrawiam Panią z recepcji u Pjóra, z którą dziś wymieniliśmy uprzejmości. Wprawdzie powinienem pamiętać imię, ale... wiele rzeczy powinienem i średnio mi się udaje. Nekst tajm zapamiętam. Objecóję :)

edit 02 stycznia
Już wiem... pozdrawiam lejdy Fionę :)


Wydaje nam się, że sterujemy własnym życiem.
My je tylko odgrywamy.


~