Pjór is lajf

Środa, 9 listopada 2011 · dodano: 09.11.2011 | Komentarze 4

~

Około jedenaście, a może dwanaście księżyców ego temu dałem się namówić na wejście w posiadanie karty członka.
Hmm... a może członkowskiej?
Tak, członkowskiej, tego się trzymajmy.

Karta owa przede wszystkim służy mi do zadawania szyku... zostawiam ją za szybą auta, niby przypadkiem wysunie się z mej kieszeni, gdy wokół jest publiczność oraz pokazuję ją w warzywniaku na rogu... że niby chcę zapłacić, tylko karty mi się mylą. Ot, taka sztuczka.

Ale ta karta pozwala mi także wejść sobie do klubu Pure.
No to poszedłem.

Tam fajnie jest całkiem, można sobie posiedzieć, popatrzeć na telewizor, za free skorzystać z sieci zwanej internat, muzy posłuchać... niektórzy przychodzą i wykonują jakieś dziwne ruchy, na jakiś dziwnych przyrządach... pocą się, sapią, bez sensu całkiem.
Ja to se ymagynowałem, że do klubu, do którego wpuszczają omly z kartą członkowską, to się członek powinien udać, aby posiedzieć w skórzanym fotelu, ze szklaneczką burbona w dłoni oraz dominikańskim cygarem w uście.

A tu hmm... zonk. Jakaś inna, dziwna odmiana klóbingó.

Już miałem pójść sobie precz, gdy napadli na mnie starzy znajomi, zawlelki za włosy do sali pełnej rowerów dziwnych, bo z jednym kołem, i nakazali kręcić.
Takich zawleczonych było tam więcej.
Dziewczę śliczne, które dowodziła tą hecą, zarzuciło muzykę i co chwila rozkazywało... a może na stojąco, lub teraz proszę sprint, tudzież dokręcamy obciążenie na maksa... i jeszcze inne czary wymyślała, ale bylem zdenerwowany i zapomniałem.



Się normalnie aż spociłem oraz roztaczałem w związku z tym niepokojące zapachy. Mądrale mówią na to feromony, ale nie bardzo kumam, o co chodzi...

Dziewczę na koniec rzekło było, że jeśli będę dobry (przecież jestem, wczoraj przeprowadziłem staruszkę przez ulicę i nic je nie ukradłem), to pozwoli mi na taką hecę...



No to już się boję, chyba będę ów klub omijał szerokim łukiem, a kartę dam komuś kogo nie lubię... niech na nim się wyżywają.
I właściwie byłem pewien, że tak uczynię... ale zdanie swe zmieniłem. Ponieważ na koniec dziewczę rzekło, że teraz musimy wyczyścić sprzęty, których używaliśmy.

Czyszczalnie sprzętów wygląda tak...




Wartości [zone] zapisane przez pulsometr (który zawsze zabieram, gdy udaję się na burbona i cygaro) wyglądają dziwnie...




...ale pewnie to z powodu zakończenia zajęć w czyszczalni.
Na całkiem koniec dali mi ty szyrta, co na stronie plecnej ma napisane Love Life, Love Pure.
Nie znam się na obcych narzeczach, ale czuję, że znaczenie tych słów jest wyjątkowo wyjątkowe.




Żadne zaklęcie nie ułatwia życia. Żeby utrwalić w pamięci nawet najprostsze z nich, trzeba trzech miesięcy. A potem używasz go i - fiu! - zniknęło. To właśnie jest głupie w tej całej magii. Przez dwadzieścia lat studiujesz czar, który sprowadza ci do sypialni nagie dziewice. Ale wtedy jesteś już tak zatruty parami rtęci i półślepy od czytania starych ksiąg, że nie pamiętasz, co dalej robić.


~