Laurie

Niedziela, 17 kwietnia 2016 · dodano: 18.04.2016 | Komentarze 4

~

Laurie Anderson powiedziała kiedyś, że jest jeszcze jeden świat wirujący wewnątrz tego, który znamy. W sobotnią noc odnaleźliśmy wejście do tego świata.

Kolejność zdarzeń była, mniej więcej, taka...
Po sobotnim ścigu w Miękini, hurtowo, grupowo oraz gremialnie obraliśmy kierunek na Cerną Vodę, czyli znane Wam wszystkim Rychleby. Podróż upłynęła w atmosferze wzajemnego szacunku, zrozumienia oraz zachowaliśmy daleko idącą powściągliwość, by nie rzec, że powagę.

Do czasu.
Do chwili, gdy Ada nie wydobyła zza pazuchy wody mocno mineralnej, którą to podarował nam nasz the best friend, czyli Wierzba. Woda owa zawierała w sobie niezmiernie dużo pierwiastków magii, bo ponieważ nabyta została drogą kupna w Chorwacji. Osobiście przez Wierzbę.
Napój ów, to ów napój...



Jako, że pić po ścigu się chciało, to i skosztowaliśmy. Oczywiście, żeby wystarczyło na dłużej, piliśmy co drugą kolejkę. Po każdym zwilżeniu naszych ponętnych warg wodą magiczną czuliśmy się w obowiązku podzielić się tą radosną nowiną z kolegami jadącymi w drugim karze. Czyniliśmy to poprzez CB... reakcji i odpowiedzi naszych kolegów były nacechowane dużą dawką emocji, Tak dużą, że szoferzy ciężarówek, znani ze swego niewybrednego języka, poprosili byśmy zmienili kanał... w obawie, że nie dostaną rozgrzeszenia, gdy zechcą się wyspowiadać z tego, co usłyszeli.
Zmieniliśmy.
O zmierzchu dotarliśmy do celu naszej podróży.
Celem okazał się pensjonat klasy właściwej.
W powietrzu unosił się delikatny zapach swoistego La Belle Époque z lekką nutą Perceive. Tak, to zwiastowało niezwykłą noc, która zaczęła się dość banalnie.
Bo w kuchni...

Przyswoiliśmy kanapki mocy, skosztowaliśmy, po raz kolejny magicznej, chorwackiej wody, a także wina, które wyjął Buła... ale powykrzywiało nas dość znacznie, bo było... pół_fuj_słodkie. To nie był szczyt bezczelności... kiedyś Buła przyprowadził na imprezę wino... ró żo we (słownie: ró żo we). Rzec można, że nasz zacny kolega ewoluuje, a nawet rockuje nadzieje. Uzgodniliśmy z Adą, iż jest jeszcze na tyle plastyczny, że da się Go wyprowadzić na ludzi...
Po chwilach kilku przybyła niezła muza, czyli zaczęło się coś tak powoli kręcić... i właściwie nie było by pewnie większych sensacji gdyby nie dwójka niepełnowartościowych ludzi.
Trzylatków.
Przybył do nas człowiek z piętra i w śmiesznym, bo czeskim języku, opowiedział nam, że na górze są trzyletnie dzieci i nie podoba się im nasza muza... pewnie fani Nergala, a my graliśmy piochy Wiśniewskiego.
To był przełomowy moment tej magicznej nocy... jako, że jesteśmy zgodni, to zaprzestaliśmy katowania nie_całkiem_ludzi naszymi gustami muzycznymi. I wówczas Wyra, a może był to Mirjon, słabo pamiętam... wpadł na pomysł, że należy zabrać muzę, magiczne napoje i w takim towarzystwie przekroczyć wrota do innego świata...



Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wiele jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znają.

I owszem, ta brama prowadziła do życia, a nawet życia rozkosznego.
Za tą bramą odbyła się pierwsza runda You Can Dance...


Swego czasu posłanka Beger wspominała, że w oczach czasem coś tam się zapala... nie wiem, czy miała na myśli takie błyski właśnie, czy to tylko zwykłe dziobelskie ognie są...
Nie jest także żadną nowością, że duet Anja & Buła to nie tylko tancerze, lecz po części także i akrobaci... w gabinecie burmistrza Porecia wiszą ich foty z pamiętnej imprezy na plaży - tak gwoli przypomnienia: